بررسی اثر درمان ترکیبی سه دارویی کلیگمن- ویلیس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ملاسما

سابقه و هدف: ملاسما شایع ترین عامل ایجاد کننده هیپرپیگمانتاسیون پوستی محسوب می شود. مشخصه این بیماری پچ های نامنظم قهوه ای روشن تا تیره به شکل قرینه در نواحی از بدن که در معرض نور خورشید قرار دارد، می باشد. ملاسما اثر مخرب بر کیفیت زندگی مبتلایان دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر درمان با فرمول کلیگمن- وایلیس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ملاسما، طراحی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه 21 نفر از بیماران مونث بالای 15 سال مراجعه کننده به درمانگاه پوست دانشگاه علوم پزشکی سمنان واقع در شهر سمنان طی سال های 93-92 که برای اولین بار برای آن ها تشخیص ملاسما گذاشته شد و تحت درمان با فرمول کلیگمن-ویلیس (kligman-willis) بودند، وارد مطالعه شدند. این فرمول شامل هیدروکینون 5 درصد، ترتینوئین 1/0 درصد و دگزامتازون 1/0 درصد می باشد که در یک پایه پماد هیدروفیلیک است و به صورت موضعی استفاده می گردد. درمان به مدت سه ماه بوده و به بیمار آموزش داده می شد که دارو را هر شب یک بار روی محل ضایعه ی پوستی بمالد. کیفیت زندگی بیماران قبل و پس از دوره درمان بررسی شد. ابزار اندازه گیری پرسش نامه سنجش کیفیت زندگی بیماران پوستی (dermatology life quality index, dlqi) بوده است. یافته ها: میانگین ± انحراف معیار سن بیماران 2/7±3/28 سال بوده است. 2/76درصد (16 نفر) بیماران دارای سطح سواد دیپلم یا کم تر داشتند. 7/85درصد (18 نفر) بیماران متاهل بودند و در 7/85درصد (18 نفر) از بیماران محل ضایعه، در صورت بود. قبل از درمان، بیماری پوستی در 4/52درصد بیماران اثر خیلی زیاد و در 6/47درصد بیماران اثر بی اندازه زیاد روی زندگی بیمار داشته است. میانگین ± انحراف معیار نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله درمانی 55/4±29/20 و بعد از مداخله 94/3±10/14 بوده است که تفاوت معنی دار بوده است (001/0>p). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد درمان بیماران مبتلا به ملاسما با فرمول کلیگمن- ویلیس در یک دوره سه ماهه، باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران خواهد شد